Osmanlı Devleti, temelde mutlak monarşi ile yönetiliyordu. Bu yönetim şeklinin en önemli unsurları şunlardı:
Padişah: Devletin ve toplumun mutlak hakimiydi. Tüm yetkiler padişahın şahsında toplanmıştı. Yasama, yürütme ve yargı yetkileri padişaha aitti. Padişah, aynı zamanda İslam dünyasının da lideri (halife) olarak kabul ediliyordu.
Divan-ı Hümayun: Padişahın başkanlığında toplanan ve devlet işlerinin görüşüldüğü en yüksek karar organıydı. Zamanla padişahlar divan toplantılarına katılmamaya başlamış ve divan başkanlığını Sadrazam yapmaya başlamıştır.
Şeriat: Osmanlı Devleti'nin hukuk sistemi büyük ölçüde İslam hukukuna (şeriat) dayanıyordu. Ancak örfi hukuk da (padişahın koyduğu kanunlar) önemli bir yere sahipti.
Merkeziyetçilik: Devletin tüm kurumları ve taşradaki yöneticiler İstanbul'daki merkezi hükümete bağlıydı. Amaç, devletin her yerinde padişahın otoritesini sağlamaktı.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page